22e Toeterrit zaterdag 26 april 2014.
Een beetje laat maar hier nog een kort verslag. Ook dit jaar hebben we weer genoten van de goed uitgezette toeterrit.
Eerst door het mooie landschap van Westerwolde via een lunchstop in Sellingen op naar de korenmolen De Hazewind in Gieten en dan via allerlei binnenwegen weer terug naar Veendam. Organisatie bedankt voor de fijne dag en op naar de 23e Toeterrit. Van deze 22e Toeterrit zijn foto's te zien op de site: www.vkm-club.nl onder rubriek foto's.

Lammie en Johan Roffelsen

Wij vonden het een eer jullie op de allereerste koningsdag bij en in onze stellingmolen te mogen ontvangen. We hopen dat jullie nog vele mooie toertohten door het Grunnegerland zullen maken en dan af en toe ons mooie Drenthe ook blijven bezoeken!
Hartelijke groet,
molenaars en vrijwilligers van
Molen Hazewind Gieten

www.molenhazewindgieten.nl

Vandaag (26 april 2014) weer een prachtige toeterrit verreden door het mooie Westerwoldse landschap. De rit was prima uitgezet en voerde ons langs de mooiste plaatsen. Kortom, het was weer genieten ! Organisatie bedankt en ga zo door, op naar de 23e toeterrit.

Na jaren mede-organisator van de Toeterrit te zijn geweest, heb ik afgelopen dinsdag de Toeterrit voor het eerst gereden als deelnemer.
En ik moet zeggen,ik heb ervan genoten.
Een leuke route, prima locatie voor de middagstop met lekkere soep en een appeltje eten op een locatie die een paar jaar geleden nog een bouwval was.
Bedenk het elk jaar maar weer!!!!
Toeterrit organisatie bedankt.

Gr.Peter

30-04-2013 Toeterrit Veendam


Nummer 10 stond er op mijn inschrijvingsenvelop er zouden er die ochtend nog ca 77 na mij volgen.
De catering bij de start met koek & koffie heb ik smakelijk naar binnen gewerkt, deed mij gelijk, door de te lage temperatuur, aan koek & zopie denken. Het was fris maar gelukkig droog. Ik woon zo’n beetje om de hoek alvorens mijzelf bij de start te melden.
Maar de medemotorrijders die van wat verder weg moesten komen beneed ik niet.
Veel Toeterritten heb ik meegereden, maar ik vond het dit jaar flink koud, dat kan natuurlijk ook aan mijn ouder worden liggen en misschien ben ik beetje verwend.
Enfin, door de gezelligheid en de koffie ben je de kou al weer snel vergeten.
Het was droog en de zon scheen.
Leuk om zoveel bekenden weer te ontmoeten, ik heb gelijk maar een aantal verlate nieuwjaarswensen naar een paar motorrijders uitgesproken.
Tja, je ziet elkaar niet iedere dag………..
Ik realiseerde mij dat “De Toeterrit” de laatste keer verreden zou worden op 30 april.
Persoonlijk vind ik dat wel jammer, “Het Oranjefeest”, Koningin of Koning, maakt mij niet uit, mocht voor mij eeuwig op de 30e april gevierd blijven worden.
In ieder geval werd er flink gevlagd en dat maakt de Toeterrit extra feestelijk en dat zal in 2014 vast niet minder zijn.
Ondanks dat er een mooi en historisch Tv-moment was en waarmee je de hele dag voor de buis kon blijven zitten was de belangstelling groot van het publiek voor onze hobby, bij Start en Finish altijd leuk.
Veel motorrijders deelde met mij de gedachte dat de komende 4 maanden alle Tv-beelden, gemaakt in en rond Amsterdam, wél meer dan honderd keer herhaald zullen worden.
Dus echt missen doe je de directe beelden van Abdicatie en Inhuldiging niet.
Later, op de vraag van je kinderen of kleinkinderen, waar was jij tijdens de Inhuldiging?, kan ik tenminste zeggen, ik was met m’n hobby bezig……..
Na de rit door het bruisend centrum van Veendam en tankstop, werden we onder een prima begeleiding door het Groninger landschap geloodst, op naar de middagstop.
Daar stond een uitgebreid buffet gereed met een heerlijke kop soep, goed gevuld, je soeplepel bleef er rechtop in staan. De uitbater van eetcafé De Witte Brug verdiend een dikke pluim.
Tegen zéér bescheiden prijsjes kon je je buikje rond eten. Petje af voor de uitbater van de Witte Brug.
Als ik gegeten heb wordt ik altijd een beetje loom, dat kon ik slecht gebruiken want na de lunch was het méér dan oppassen geblazen op de wegen vanaf de middagstop.
Flink wat grind, vooral in de bochten, zorgde ervoor dat er behoedzaam gereden moest worden.
Vaak heb ik in dit zeekleigebied motor gereden, ook als de boeren met hun machines net van het land kwamen en het een beetje nat was door regen, daarna?….…poetsen of vul zelf maar in………
Het bezoek aan de voormalige strokartonfabriek “De Toekomst” heb ik buitengewoon interessant gevonden. Voor mij was dat mede één van de redenen om aan deze Toeterrit deel te nemen. Vaak heb ik vanaf de A7 op de ruïne van de oude strokartonfabriek met zijn hoge schoorsteen gekeken, ik had dan de gedachte “dit mag nooit gesloopt worden”.
De gids in de fabriek vertelde ons hoe e.e.a. nu tot het behoud heeft geleid. Het pand is in ieder geval wind en waterdicht gemaakt. Hoewel er op dit moment van renovatie geldgebrek is, zal er ongetwijfeld mee verder worden gerenoveerd als de economie weer een beetje aantrekt.
“Strokarton” een stuk Gronings erfgoed waar menig Groninger familie, goede of slechte herinneringen aan bewaard.
Imposant die oude fabriek en onder de indruk van hetgeen ik gezien had stapte ik weer op de BSA om het laatste stukje van de rit naar Veendam te volbrengen.
Het feestgedruis in het centrum was nog lang niet afgelopen en weer reden we door een haag van bezoekers door het centrum.
Zwarte Dorus strooide zijn vrolijke noten, vermengd met discomuziek, over het Prins Hendrikplein.
Onder het genot van één Lentebokje, genoot ik na van de rit.
Alle begeleiders en organisatoren hartelijk bedankt voor het cadeautje, consumpties en de goed verzorgde rit…………en leve De Koning en Koningin.
Wellicht tot volgend jaar, maar dan op de 26e april.

Hans van der Mee.

Ik heb afgelopen zondag het jubileumboek van "20 Jaar Toeterrit" bij Lenus en Alida opgehaald.
Ziet er prachtig uit en je blijft er in bladeren. Leuke herinneringen komen zo weer boven !
Organisatie, bedankt en ga zo door.

Groetjes,
Henk Enting, Grolloo.

De foto's staan online! Tevens doet het gastenboek het weer. Excuses voor de vertraging.

Lenus, Alida,Peter en alle vrijwillige medewerkers en sponsoren ontzettend bedankt voor weer een geweldige motorhappening en een dag om niet te vergeten ! nogmaals BEDANKT , Leo Boer .

Het was een lange rit naar Veendam maar zoals altijd weer helemaal de moeite waard! Wist niet dat er ook een website was, die geef ik nu ook door aan mijn vriendenkring! Mooie website, complimenten. Het was mooi weer, ondanks de soms vlagerige wind, goed georganiseerd deze rit; dit zie je ook wel een anders!

Voor de 17e of 18e maal zouden we, mijn zoon en ik, de toeterrit gaan rijden.

Huh, dat moet toch ook wel eens gaan vervelen? En dan nog wel vanuit Veendam; midden in de Veenkoloniën!

Niets is minder waar; daar in Veendam hebben ze jaar in jaar uit een zelfde, maar o zo bekoorlijke formule. Op Koninginnedag, bijna toch wel iedereen vrij, een tourtocht. Met routebegeleiders en een vertrouwde pechwagen achteraan van Mulders Motoren. Vanuit Veendam met zijn elk jaar weer enorme Vrijmarkt, en een heel ontspannen sfeer en een afwisselend , verrassend mooi landschap rondom. Zeker zo in het voorjaar. De start en finish op het pleintje pal voor het bruine café De Toeter, in het centrum van het dorp. Vrijwel al die jaren is het na de rit een heerlijk toeven op dit pleintje in de zon. Met een gratis consumtie (één biertje mag….) Dat die formule bevalt bewijst wel de jaarlijkse hoge opkomst. Dit jaar ook maar weer liefst 86 motoren, met natuurlijk heel veel trouwe gasten.

De beste reclame die de organisatie kan krijgen is toch wel dat je met graagte zo’n 18e keer wederom wilt meerijden. Of niet soms. Zelfs als het eigenlijk niet kan….

Ging ik eerst op mijn Ariel met zoontje achterop (hij kon net goed en wel bij de ‘steps’), later gingen we samen. Ik op BSA, Honda, of Ariel en mijn zoon op zijn eerste grote brommer, een Zündapp. Tsja, mag niet, hoort niet, maar wel stoer hoor! Zelfs met politie-escorte is hij toen een stukje over de snelweg gereden. Maar twee jaar daarna samen, en hij toen op zijn eerste motor (natuurlijk een klassieker, maar goedkoop dus Honda 400F). Later heeft hij van een weduwe tijdens zijn studietijd een scooter Zundapp Bella gekregen. Ook die heeft al verschillende keren meegereden tijdens de toeterrit. Ook dit jaar zouden we meerijden! Hij had er al een weekend voor vrijgemaakt om over te komen uit het westen waar hij woont en werkt, maar….. Zelf kan ik op dit moment géén motor rijden. Mijn schouder ‘zit vast’ en is pijnlijk.

“We kunnen misschien wel met mijn Singer meerijden”, een oude Engelse auto waar hij twee jaar restaureren in heeft zitten.

Tsja, wederom, mag niet hoort niet; maar het zou wel een uitkomst zijn. Nood breekt wet, dus leg ik het bij Lenus even voor. En met begrip voor mijn toestand zijn we welkom. Machtig mooi toch?

Maar zo als dat met oud vervoer kan gaan, het wil ook wel eens ‘kuren’ hebben. In het paasweekend vlak voor Koninginnedag wordt voor het eerst dit jaar een flink eind met de Singer gereden. Hmmm. Met een ploffende motor. Die bovendien niet wil starten nadat hij warm is. Vapor Lock. Maar is het dat wel alleen? Met een busje haarlak als ‘snelstart’ krijgen we hem steeds wel weer aan de praat.

Dan wordt het een week gewoon werken voor de baas en vrijdagavond voor de toeterrit wordt er nog even flink gesleuteld.

Proefrit rijden is niet meer mogelijk, dus hup, Koninginnedag vroeg naar Veendam. Dat gaat prima. Alleen, als we aankomen en meteen ook weer proberen te starten…. Niks. Sleutelnacht is voor niets geweest. Awel, eerst maar eens vrijmarkten. En met zoals alle jaren wel weer met succes!! Drie echt antieke wandtegeltjes vindt mijn zoon (als verslaafde van alles wat oud is) voor ‘bijna niks’. En nog een decoupeerzaag en boormachine (altijd handig bij restauratie van een eeuwenoud huis).

We schrijven ons snel in (ja, Lenus heeft aan alles gedacht, ook voor ons consumptiebonnen en een routebeschrijving omdat we vanzelfsprekend achteraan aansluiten). Nog mooi tijd om alle prachtige motoren te bekijken. Fonkelend in de zon. Het is werkelijk een heerlijke dag. Die kan niet meer stuk.

Als geste opdat ik iedereen met een klein toespraakje ‘wegtoeter’, krijg ik van de organisatie zelfs nog een flesje oranjebitter. Wat hartstikke leuk zeg!

De Singer is inmiddels afgekoeld en start dus weer prima. We sluiten helemaal achteraan aan. Via prachtige route rijden we naar de Hondsrug. En ja, zo achteraan moeten we nog even flink gassen op bepaalde momenten om de aansluiting te houden. ‘Ja, die motoren kunnen lekker door de bochten, zegt mijn zoon’, die flink (zonder stuurbekrachtiging) moet sturen. En zoals we al vreesden, de Singer gaat steeds slechter lopen. Bij Oudemolen wordt door de groep een afslag gemist. Alles staat voor ons stil en er wordt gekeerd. En dat is noodlottig voor een warme Singer. Als hij bij het keren met lager toerental afslaat is hij niet weer aan de praat te krijgen. Na een poos wachten en met behulp van snelstart krijgen we hem weer aan de praat. Dankzij de routebeschrijving (Lenus had een vooruitziende blik) kunnen we vlot naar de Waterburcht in Eelde rijden. Prima middagstop, waar we getrakteerd worden op soep. Mooi even tijd om weer met bekenden bij te kletsen en nog even motoren kijken in de werkelijk stralende zon. We vertrekken weer achteraan, en ja hoor…. Gaan de motoren via een wel heel verrassende route door een soort fietstunneltje naar Glimmen. Wij nemen toch maar even de Rijksstraatweg en wachten de groep in Glimmen op. Pas als je daar alles ziet aankomen en langs je ziet gaan merk je hoe enorm groot onze ‘stoet’ motoren is! Een prachtig gezicht hoor. Met draaiende motor wachten we, en net als we achteraan willen aansluiten…. Slaat de motor af. Nog vrij snel krijgen we hem weer op gang, maar de aansluiting krijgen we niet…. niet meer…. Via de mooie Viaductweg komen we nog vlak bij Noordlaren, en de Singer loop slecht. Slechter. We kunnen nu nog rijdend naar huis, en kunnen we dat straks ook nog zeggen? We nemen het zekere voor het onzekere en besluiten dat helaas de toeterrit er voor ons op zit. Jammer, maar aan de andere kant hoort dat ook bij rijden met heel oud spul. En we hebben toch nog een prachtige dag gehad en de geur van de toeterrit 19e editie goed kunnen proeven.

Voor ons was het een bijzondere editie, wie weet komen we volgend jaar niet op de brommer, motor, scooter of auto… maar op een trekker. Nee, als het even kan, samen op de motor natuurlijk. Zoals het hoort. De 19e keer? Ja, want het blijft een machtig mooie formule en daar in Veendam staan ze garant voor een mooie route.

Allen die de toeterrit weer mogelijk gemaakt hebben: geweldig bedankt!

Jan en Hans van de Bospoort

Hallo Allemaal,

Het gastenboek van toeterrit.nl is het afgelopen jaar gekaapt door onverlaten die allerhande zaken probeerden te verkopen die niets met klassieke motorfietsen van doen heeft. Daarom hebben we helaas de veiligheidsmaatregelen van het gastenboek moeten bijstellen. Daarom kon er tijdelijk geen berichtjes achtergelaten worden; dit is nu weer hersteld! Vergeet dus niet de code telkens in te vullen. In de titel en naam van het berichtje mogen verder geen comma's, punten, of andere leestekens worden gebruikt.

Volgendjaar (2012) 20 jaar toeterrit en... 5 jaar toetersite!!!

Hallo allemaal, helaas waren wij er niet bij vanwege onze grote verbouwing. Maar door het publiceren van de 188 mooie foto's toch een stukje toeterrit plezier kunnen meemaken!!!

Tot volgend jaar.

Hallo Lenus en Aleida, helaas rijd deze ouder toeterliefhebber niet meer, maar ik mis het wel en als ik nu weer al die leuke verhalen lees, dan beleef ik het toch weer een stukje mee. Aleida, wij wensen jou een heel spoedig herstel en ik hoop dat jij straks weer lachend achterop de Indian springt en jij het voorlopig niet op je Heupen krijgt. Veel groeten uit ons hart, Joop en Dita leenheer. Oh ja, Lenus ik zocht jullie email adres nog!! Wil je die ons nog een keer sturen. Onze is: jodiopta@chello.nl,

Nu alweer voor de (hoeveelste ??) keer meegereden met de Toeterrit. Ieder jaar weer, begint het al vroeg in april te kriebelen. De motor moet gereedgemaakt worden, uit z'n winterslaap gewekt worden, enz. Hier begint de hobby al, de motor gereed maken. Dikke voorpret. Met veel zorg, want ja, de motor is tenslotte al ouder dan ikzelf. Als de motor dan al in de startblokken staat, dan ga je het weer in de gaten houden. Zou het gaan regenen? Zou het een aangenaam temperatuur zijn? Aan de andere kant, ik heb dit mijzelf al afgeleerd om een "weerman" te zijn. Aan het weerspatroon kun je zelf niets doen, je laat het maar gewoon over je heen komen. Concentreer je liever op de zaken waar je wel wat aan kan doen, denk ik dan maar. Zou het wel slecht weer zijn, dan vindt ik dit bijzonder jammer voor de organisatoren, de begeleiders en iedereen die altijd helpt en zichzelf (of haarzelf) inzet om van de Toeterrit zo 'n groot succes te maken. Ja, bijzonder sneu. Zoals deze editie van de Toeterrit. Bewolkt, geen zon, (deze kwam pas laat in de middag), wel een matige temperatuur. Omdat de zon verstek laat gaan, dan wordt het deelnemersveld gereduceert tot 80 deelnemers in plaats van de gebruikelijke 120 (als de zon schijnt). Als er regen voorspelt wordt, dan heb je wel minder dan 80 deelnemers. Zoals eerder genoemd, bijzonder jammer voor de altijd voortreffelijke organisatie. Ook zoals reeds eerder genoemd, ik laat me niet uit het veld slaan door het weer. Al op het Prins Hendrik Plein begint de pret. Honderden toeschouwers, heel veel bekende gezichten, onmoeting met al de bekendes uit vorige jaren en die van ver gekomen zijn, motoren bekijken, de sfeer proeven, allemaal prachtig. Dan de start, rijden door de Kerkstraat, honderden toeschouwers, het groeten en zwaaien naar bekenden, 'n uitermate trots gevoel om weer op de 1939 DKW 350NZ te kunnen rijden, dit alles tesamen altijd weer een speciale beleving. Soms niet te omschrijven.

De rit zelf, altijd weer een beleving. Prachtig, zo 'n lange lint klassiekers door een open landschap. Dit plaatje is dan met geen pen te beschrijven (vindt ikzelf dan).

De aankomst 'smiddags op het Prins Hendrik Plein geeft mij altijd een tweezijdig gevoel. Een fijn gevoel als de rit weereens voorspoedig verlopen is, dat je genoten hebt (in optima forma), dat de DKW de tocht (der tochten) weer goed doorstaan heeft. Aan de andere kant een rot gevoel omdat de dag (voor mijn gevoel althans) TE SNEL verlopen is. Jammer, het is weer voorbij.

Nu de DKW gereed maken voor de oldtimer 11-stedentocht in Friesland. Op naar de volgende uitdaging. Ook een grote happening. Weer of geen weer, altijd dikke pret. GENIETEN (met hoofdletters).

O ja, de gehele organisatie van de Toeterrit, allemaal, BEDANKT. Graag tot volgend jaar op 30 april.

Voor mij al weer de 17e keer dat ik meerijd met de Toeterrit. Prima formule, ontspannen sfeer, als aftrap van het motorseizoen. Mijn zoon Hans moest deze keer laten lopen, omdat hij voor zijn werk een machine in India moet repareren. Ik ga dit keer met dorpsgenoot Geert Brookman, die voor het eerst meerijdt op zijn AJS.

Lenus is altijd bang dat de route niet leuk zou zijn, omdat we er al eens eerder geweest zijn. Zo ook in Bellingwolde! Ja Lenus, daar hebben we zelfs al eens een lunchstop gehad in een oud cafe (dat waarschijnlijk al lang niet meer bestaat). Zeg eens zo'n 15 jaar geleden. Maar hoe vaak komen we nou in deze uithoek van Nederland, zo pal tegen de grens met Duitsland? Ik niet in elk geval, dus ook deze keer weer een prachtige rit over binnenwegen waar ik hoegenaamd nooit kom. Prachtig!

Toch nog wel ff schrikken. Oponthoud. en wat blijkt: Geert Mulder (verkeersregelaar) is moeten uitwijken voor een rode Honda civic die de binnenbocht nam en recht op Geert af kwam. Reactie Geert naar links uitwijken en een schuiver, met schade aan de Ducati. Belangrijkste hoe dan ook toch wel, zelf mankeerde hij niets..... dan een paar schaven aan zijn motorpak.

Ook terecht vond ik dat Lenus jonge motoren (met uitzondering van genodigden dan) de deelname niet toestond. Terecht, want soms heb ik wel eens het gevoel dat ik op antiek materiaal rijdt (Ariel uit 1954) bij toertochten - ook van de VKM!! -, zoveel jong spul als er meerijdt. Anderzijds, beetje soeplesse moet ook kunnen hoor. Mijn zoon als voorbeeld; twaalf jaar geleden reed hij stoer en trots voor het eerst ZELF mee.... op zijn eerste grote klassieke brommer (Zündapp). Toen hadden we er nog motorpolitie als escorte bij, en gingen we op een gegeven moment een klein stukje over de snelweg.... Hij gewoon met het hele spul mee (op zijn niet of nauwelijks opgevoerde brommer). Tsja, het is een rit voor klassieke motoren, maar deze 49cc klassieker met klassieker rijder in spé, is zo wél aangestoken en uitgegroeid tot een serieuze klassieker liefhebber! Soms is souplesse in de regels dus ook zinvol.

Hoe dan ook, mooie tocht, en als altijd weer met verschillende vrijmarkt spullen op huis aan. Ik dank iedereen die zich weer ingezet hebben voor deze prachtige toch wel traditionele rit op Koninginnedag. En Alida, ik hoop dat je weer snel hersteld bent, opdat je volgend jaar weer als vanouds achterop bij Lenus op de Indian mee kunt rijden!